«Sonora» é unha conversa entre o poema e a morte. Sonoro é o ollo dolago: algo cae e produce nove acordes, nove ondas no fulgor da noite.Sonora é a alianza que se herda, o anel que grava o nome na carainterna do metal. Sonoro é o coito, a éxtase. Sonora, a orfandadematerna que sitúa a escrita deste libro na rompente da estirpe.